p r z e ś n i e n i e

" Pożółkły znużone pola,

   Niebiosa coraz do bledsze,

   Żądnymi piersiami chłonę,

   Ciche, jesienne powietrze.

   Rozglądam się naokoło-

   Niebujnie tu, niebogato,

   A przecież mi nie żal dzisiaj,

   Że się prześniło lato. "

Jan Kasprowicz, Księga ubogich XXXI

Sceny Tatrzańskie

" Kto raz napił się narokotyku wolnego powietrza Tatr,

   niczym innym nie ugasi już pragnienia "

Franciszek Henryk Nowicki